Μαριονέτες του Φοίβου Μαρκαντώνη: Υπάρχει τελικά ελευθερία βούλησης στη ζωή μας; Κριτική της Αθηνάς Μαλαπάνη
Οι Μαριονέτες, μια παράσταση του Φοίβου Μαρκαντώνη στο θέατρο Παραμυθίας, αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα θεατρικής παραγωγής από μια ομάδα νέων -ως επί το πλείστον- καλλιτεχνών που έρχονται να δώσουν μια δροσερή νότα στον χώρο του θεάτρου και της υποκριτικής.
Οι Μαριονέτες είναι ένα θεατρικό έργο που θίγει το ζήτημα της ελευθερίας της βούλησης του ανθρώπου. Η ελευθερία του ανθρώπου να λαμβάνει αποφάσεις και να κατευθύνει όλα τα ζητήματα και να λύνει όλα τα προβλήματα της ζωής του αποτελεί ένα διαχρονικό πρόβλημα, με το οποίο έχει ασχοληθεί η τέχνη εν γένει, αλλά και διάφορες ανθρωπιστικές επιστήμες (π.χ. λογοτεχνία, φιλοσοφία, ψυχολογία).
Κάποιες φορές, οι άνθρωποι έχουμε την ελευθερία της επιλογής, κάποιες φορές αυτή η ελευθερία ξεπερνά τα όρια και καταλήγει σε ασυδοσία, ενώ άλλες φορές, η ελευθερία αυτή είναι ανύπαρκτη και ο άνθρωπος φαντάζει δέσμιος των συνθηκών.
Όλες αυτές οι παράμετροι προβάλλονται μέσα από τους χαρακτήρες του έργου, οι οποίοι εξελίσσονται σταδιακά μέσα από εξωτερικές, αλλά και εσωτερικές συγκρούσεις που βιώνουν.
Ο πρωταγωνιστής, ο Μάκης, αντιλαμβάνεται ότι θυσίασε πολύ χρόνο και κομμάτια του εαυτού του για μια χαμένη αγάπη, η Ελβίρα αντιλαμβάνεται ότι αναλωνόταν σε ανούσιες και άκαρπες σχέσεις, όπως και η Δήμητρα, η οποία προσπαθεί να κρύψει τα συναισθηματικά κενά της μέσα από τον επαγγελματικό δυναμισμό της. Κύριο ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης έχει και ο Αλέξανδρος, ένας επιτυχημένος εισαγγελέας, όπως επίσης και ο αδερφός του, ένας αλλόκοτος και ιδιόρρυθμος χαρακτήρας που απομυζά οικονομικά και συναισθηματικά ό,τι μπορεί από τους γύρω του, προσπαθώντας να καλύψει τα εσωτερικά του κενά.
Όλοι αυτοί οι διαφορετικοί χαρακτήρες δένονται και εξελίσσονται σε έναν χορό ανατροπών με επίκεντρο έναν θάνατο. Θα καταφέρουν να ανακαλύψουν ποιος τον προκάλεσε και γιατί;
Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι ικανοποιητικές και σε μερικά σημεία, αρκετά δυνατές χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις και υπερβολές. Η άνεσή τους στη σκηνή και η χημεία τους είναι αξιοσημείωτη.
Ένα ακόμη πλεονέκτημα της παράστασης αποτελεί η μουσική επιμέλειά της, καθώς όλες οι σκηνές έχουν επενδυθεί με την ανάλογη μουσική, με αποτέλεσμα το υποκριτικό αποτέλεσμα να αισθητοποιείται με τον καλύτερο τρόπο.
Στο τέλος, υπάρχει κάθαρση και οι ήρωες αντιμετωπίζουν την αλήθεια τους και πληρώνουν για αυτήν. Δεν είναι μαριονέτες, καθώς η ελευθερία των επιλογών τους έχει το δικό της τίμημα που αποδίδεται. Και σε κάποιες περιπτώσεις, πολύ ακριβά.
theatre, theatro, θέατρο, θεατρικήκριτική
- Δημιουργήθηκε στις
- Τελευταία ενημέρωση στις
- Προβολές: 736