Μπορεί η Χάρυβδη να ρουφήξει τους ίδιους τους δημιουργούς της; Κριτική της Αθηνάς Μαλαπάνη

Η Χάρυβδη ή Χάρυβδις ήταν η θαλάσσια δίνη, πιο απλά η ρουφήχτρα της θάλασσας. Σύμφωνα με το αρχαιοελληνικό λεξικό Lidell - Scott, η Χάρυβδη είναι όνομα αμφίβολης ετυμολογίας. Πρόκειται για ένα θηλυκό τέρας της ελληνικής μυθολογίας, θυγατέρα του Ποσειδώνα και της Γαίας. Κατοικούσε στην ασιατική ακτή του πορθμού του Βοσπόρου (στην ευρωπαϊκή ακτή κατοικούσε ένα άλλο τέρας, η Σκύλλα) και ρουφούσε το νερό της θάλασσας τρεις φορές την ημέρα, καταπίνοντας μαζί διερχόμενα πλοία και ναυτικούς κι άλλες τρεις φορές έφτυνε αυτό που ρουφούσε κατεστραμμένο. Αργότερα οι μυθογράφοι μετέφεραν την κατοικία των δύο τεράτων στον πορθμό της Μεσσήνης μεταξύ Ιταλίας και Σικελίας. Πώς αξιοποιήθηκε αυτό το μυθολογικό τέρας-στοιχείο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Πάνου Κανελλόπουλου από τις εκδόσεις Λυκόφως;

            Ο Πάνος Κανελλόπουλος, ένας νεοανερχόμενος και πολλά υποσχόμενος συγγραφέας στον χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος και του θρίλερ, αντιλαμβάνεται και αξιοποιεί την έννοια της Χάρυβδης ως ένα πολύπλοκο δίκτυο σύγχρονου δουλεμπορίου, του λεγόμενου trafficking. Μια ομάδα διεφθαρμένων που επιδίδονται στην εύρεση και πώληση γυναικών με σκοπό τη μόνιμη σεξουαλική σκλαβιά τους και την εξυπηρέτηση αρρωστημένων παθών οικονομικά ισχυρών αντρών αποτελούν τον θεματικό άξονα αυτού του μυθιστορήματος. Θα μπορέσει άραγε να τα καταφέρει κάποιος να τους ξεσκεπάσει; Θα δοθεί τέλος στο μαρτύριο εκατοντάδων γυναικών – σκλάβων στα σεξουαλικά πάθη κάθε διεστραμμένου πελάτη; Κι αν μπορέσει κάποιος να τους εξαρθρώσει, ποιος θα είναι αυτός και με ποιον τρόπο θα τα καταφέρει; Όλες οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα δοθούν μέσα από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου που κυριολεκτικά θα σας κόψει την ανάσα!

            Ο συγγραφέας ξέρει να υφαίνει την πλοκή με μαεστρία, δεξιοτεχνία και εξαιρετική οργάνωση. Έτσι, ο αναγνώστης/ η αναγνώστρια βρίσκεται σε σασπένς και διάθεση αγωνίας, καθώς ταυτίζεται με τους ήρωες και βιώνει κάθε δυσκολία, κάθε εμπόδιο, κάθε (προ)μελετημένη κίνηση. Το μυαλό του αναγνώστη/ της αναγνώστριας δουλεύει πυρετωδώς κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης ώστε να καταφέρει να συνθέσει τα κομμάτια του παζλ και να αντιληφθεί πλήρως την πλοκή και όλα τα μηνύματα που μεταλαμπαδεύει σχετικά με το φαινόμενο κοινωνικής παθογένειας του σύγχρονου δουλεμπορίου, αλλά και τη γενικότερη διαφθορά, κακία και ανηθικότητα της εποχής μας.

Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί ως επί το πλείστον την τριτοπρόσωπη αφήγηση, λειτουργώντας ως εξωτερικός, παντογνώστης αφηγητής που γνωρίζει τα πάντα, αλλά αποκαλύπτει μόνο όσα χρειάζονται κάθε φορά για να εξυφανθεί η ιστορία, χωρίς κενά, χωρίς ψεγάδια, χωρίς ασάφειες. Οι περιγραφές κάποιον σκηνών είναι σκληρές, αλλά απαραίτητες για να παρουσιαστεί με γλαφυρότητα η διαφθορά που κυριαρχεί, ενώ οι διάλογοι προσδίδουν αμεσότητα, παραστατικότητα και ζωντάνια. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι οι γνώσεις του συγγραφέα και οι σχετικές σπουδές του στην τεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη αξιοποιούνται με τον καλύτερο τρόπο μέσα από τη γραφή του.

Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε κάθε αναγνώστη/στρια φανατικό/ή με την αστυνομική λογοτεχνία, την ίντριγκα και τη δαιδαλώδη πλοκή. Χρειαζόμαστε περισσότερα βιβλία που να παρουσιάζουν την ωμή αλήθεια για σοβαρά φαινόμενα κοινωνικής νοσηρότητας, όπως το σύγχρονο δουλεμπόριο. Και η Χάρυβδη είναι ένα από αυτά! Μην το χάσετε!