Για τον θάνατο του Πατρόκλου ευθύνεται η μοίρα του, καθώς πρέπει να πεθάνει για να δοθεί το κίνητρο στον Αχιλλέα να επιστρέψει στη μάχη και να δοξασθεί. Εντούτοις, ευθύνεται και ο ίδιος ο Πάτροκλος και όχι μόνο η μοίρα ή οι Θεοί λόγω της ανευθυνότητάς του και της ανωριμότητάς του, αλλά και της ύβρεώς του να αλώσει την Τροία αδιαφορώντας για τις εντολές του Αχιλλέα και τα προειδοποιητικά σημάδια του Απόλλωνα.
Ρητορικές ερωτήσεις και απεύθυνση του ομηρικού ποιητή στον Πάτροκλο = συναισθηματική ένταση, αμεσότητα, γλαφυρότητα, παραστατικότητα και ζωντάνια, τόνος συμπόνοιας προς τον άδικο και πρόωρο χαμό του Πατρόκλου ώστε να εξυπηρετηθεί η ποιητική οικονομία.
Στ. 694-699: Κατάλογος θυμάτων - αριστεία Πατρόκλου ~ θυμός του αντιπάλου ~ Απόλλωνα, με αποτέλεσμα να αναχαιτίσει τη θριαμβευτική πορεία του στη μάχη ~ Προοικονομία θανάτου του Πατρόκλου.
Στ. 701-710: Ύβρις Πατρόκλου, καθώς προσπαθεί να αλώσει την Τροία παρά τις εντολές του Αχιλλέα. - Αναχαιτίζεται από τον Απόλλωνα, ο οποίος τον προειδοποιεί για τις αρνητικές συνέπειες της ορμητικότητας και της παρορμητικότητάς του. - Προοικονομία θανάτου Πατρόκλου.
Ευθύς λόγος Απόλλωνα: Αμεσότητα, παραστατικότητα, δραματικότητα, γλαφυρότητα και ζωντάνια - Κύρος των εντολών του θεού
Στ. 715-720: Ο Απόλλωνας ενθαρρύνει και εμψυχώνει τον Έκτορα προτρέποντάς τον να μην δειλιάζει και να αντιμετωπίσει τον Πάτροκλο. Είναι μεταμορφωμένος στον Άσιο, μια συνήθης ομηρική τεχνική (μεταμόρφωση θεών) για να επεμβαίνουν οι θεοί στη ζωή των θνητών. Η μορφή αυτή υποτίθεται ότι έχει συγγενική σχέση με τον Πάτροκλο, με αποτέλεσμα να μπορεί να τον πείσει καλύτερα.
Στ. 721-725: Ευθύς λόγος Απόλλωνα = αμεσότητα και δραματικότητα, σπουδαιότητα των εντολών του θεού για την πειθώ και την ενθάρρυνση του Έκτορα για να αντιμετωπίσει με σθένος τον Πάτροκλο
Στ. 731-732: Ο Έκτορας έχει βασικό στόχο τον Πάτροκλο = προοικονομία του θανάτου του Πατρόκλου
Στ. 745-750: Ομηρική παρομοίωση ~ Η πτώση του νεκρού Κεβριόνη από το άρμα του παρομοιάζεται με την πτώση ενός βουτηχτή στο πέλαγος για να ψαρέψει. Πρόκειται για ύβρις και ειρωνική και σαρκαστική συμπεριφορά του Πατρόκλου, που προοικονομεί και τον δικό του θάνατο.
Στ. 751-754: Ομηρική παρομοίωση ~ Ο Πάτροκλος ξεχύνεται στη μάχη με ορμητικότητα, μαχητικότητα και δύναμη λιονταριού.
Στ. 758-759: Ομηρική παρομοίωση παρμένη από τον φυσικό κόσμο - Οι δύο ήρωες - πρωταγωνιστές παλεύουν για το σώμα του νεκρού Κεβριόνη με την ορμητικότητα και το πάθος δύο πεινασμένων λιονταριών που διεκδικούν ένα σκοτωμένο ελάφι. Το σώμα του νεκρού Κεβριόνη, αλλά και κάθε ήρωα, δεν πρέπει να περάσει στο αντίπαλο στρατόπεδο, γιατί θα υφίσταντο σκύλευση (αφαίρεση των όπλων) και ενδεχομένως και υβριστική συμπεριφορά και κακοποίηση.
Στ. 761: Αναφορά στον χαλκό = αναχρονισμός - Όπλα = πολιτιστικά στοιχεία
Στ. 765-771: Εκτεταμένη ομηρική παρομοίωση από τον φυσικό κόσμο ~ Η ορμητικότητα και το πάθος της μάχης ανάμεσα στα δύο αντίπαλα στρατόπεδα παρομοιάζεται με δύο αντίθετους ανέμους που λυσσομανούν σε ένα δάσος με πυκνή και πλούσια βλάστηση προκαλώντας του την ανάλογη φθορά. ~ Αμεσότητα, δραματικότητα, γλαφυρότητα.
Στ. 772-775: Παθητική φωνή και σύνταξη = έμφαση στη μάχη και τη σφοδρότητά της ~ Πολιτιστικά στοιχεία - όπλα της εποχής
Στ. 806-817: Β' στάδιο ~ Ο Πάτροκλος δέχεται την επίθεση του Εύφορβου, ο οποίος συνεχίζει να τον φοβάται, αν και άοπλος, με αποτέλεσμα να μην μείνει να τον αντιμετωπίσει, αλλά δειλιάζει και φεύγει.
Στ. 780: Οι Αχαιοί δεν πρέπει να κερδίσουν. Η ήττα τους είναι μοιραία, γιατί πρέπει να εξυπηρετηθεί η ποιητική οικονομία και να δοθεί το κίνητρο στον Αχιλλέα να επιστρέψει στη μάχη και να αποκατασταθεί η αμαυρωμένη τιμή του. Το κίνητρο αυτό θα είναι ο θάνατος και η απώλεια του αγαπημένου του φίλου, του Πατρόκλου, που θα επέλθει από τον Έκτορα.
Στ. 781-782: Σκύλευση Κεβριόνη
Στ. 783-806: Α' στάδιο του θανάτου του Πατρόκλου ~ Προοικονομία: Ο Απόλλωνας επιτίθεται ύπουλα και πισώπλατα στον Πάτροκλο, τον τρομάζει, τον ακινητοποιεί και τον αφοπλίζει, με αποτέλεσμα ο Πάτροκλος να μείνει εκτεθειμένος και γυμνός, εντελώς απροστάτευτος στον εχθρό.
Στ. 806-815: Στάδιο Β΄: Επίθεση Εύφορβου στον Πάτροκλο - Δεν μένει να τον αντιμετωπίσει, αν και άοπλος, αλλά δειλιάζει και φεύγει μακριά.
Στ. 816-823: Γ' Στάδιο ~ Ο Έκτορας σκοτώνει τον Πάτροκλο αφού είναι ένας εύκολος στόχος, άοπλος, τραυματισμένος, αιμόφυρτος και απροστάτευτος.
Στ. 793-800: Ο Έκτορας φορά το κράνος του Αχιλλέα = ύβρις, αλαζονική συμπεριφορά και προοικονομία του δικού του θανάτου
Η σταδιακή εξόντωση του Πατρόκλου και η ανάγκη της ύπουλης επίθεσης του θεού για την ακινητοποίηση, τον αφοπλισμό και την αναχαίτιση της αριστείας του μαρτυρά και εξαίρει το πολεμικό μεγαλείο και τις πολεμικές ικανότητες και αρετές του Πατρόκλου.
Στ. 822: Περιγράφεται με μεστότητα και λιτότητα ο θάνατος του Πατρόκλου. Δεν χρειάζεται μελοδραματισμός και συναισθηματισμός, καθώς το δυσάρεστο γεγονός είχε προοικονομηθεί σε όλη τη ραψωδία.