Κόκκινο: Το χρώμα του πάθους ή της εκδίκησης τελικά (;) Διαβάστε λίγα λόγια εδώ για το νέο μου βιβλίο

Κόκκινο: Το χρώμα του πάθους ή της εκδίκησης τελικά (;)

Η απάντηση στο νέο βιβλίο της Αθηνάς Μαλαπάνη

            Κόκκινο: Το χρώμα του πάθους ή της εκδίκησης τελικά; Όλοι έχουμε αναρωτηθεί για αυτό. Το νέο βιβλίο της Αθηνάς Μαλαπάνη με τίτλο Κόκκινο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος αποτελεί μία συλλογή 50 διηγημάτων που φιλοδοξούν να δώσουν τις δικές τους απαντήσεις και τις δικές τους αλήθειες για το κόκκινο εκφράζοντας και αναλύοντας πολυποίκιλα συναισθήματα που όλοι -ή έστω οι περισσότεροι από εμάς- τα έχουμε βιώσει. Ωστόσο, το βιβλίο αυτό έρχεται για να δώσει τροφή για σκέψη για πολυδιάστατα και πολυπαραγοντικά κοινωνικά προβλήματα της εποχής αυτής.

            Οι περισσότερες ιστορίες λοιπόν, παρουσιάζουν κοινωνικά προβλήματα και κατά συνέπεια, και λογοτεχνικούς ήρωες με ψυχολογικές δυσχέρειες που καλούνται να τις αντιμετωπίσουν. Η απαισιοδοξία, η κατάθλιψη και η μελαγχολία στη γραφή κυριαρχούν στα περισσότερα από τα διηγήματα αυτού του βιβλίου. Ωστόσο, μερικά από αυτά εκφράζουν έντονα και ως επί το πλείστον αρνητικά συναισθήματα, όπως ο θυμός, η οργή, η εκδίκηση που πηγάζουν από την απόρριψη, την εκμηδένιση, τη μοναξιά, τον χωρισμό, την ερωτική απογοήτευση, τον θάνατο και την απώλεια, την απειλή, την εκμετάλλευση.

Στην τελευταία ενότητα του βιβλίου όμως, το τοπίο ξεκαθαρίζει, τα αρνητικά συναισθήματα καταπραΰνονται, τα σκοτάδια διαλύονται και ο αναγνώστης/ η αναγνώστρια φτάνει στην αυτογνωσία, ενδυναμώνοντας τον εαυτό του/ της και βλέποντας καθαρά τις αλήθειες, χωρίς να στρογγυλεύει τις γωνίες, χωρίς να δικαιολογεί πράγματα, ανθρώπους και καταστάσεις.

            Πολλά διηγήματα έχουν ως βασικούς ήρωες απλούς ανθρώπους κάθε ηλικίας που βιώνουν εσωτερικές ή εξωτερικές συγκρούσεις, στις οποίες καλούνται να ανταπεξέλθουν με τις δικές τους δυνάμεις. Οι ήρωες αυτών των ιστοριών κάνουν λάθη, έχουν πάθη και αδυναμίες, άλλοτε πετυχαίνουν κι άλλοτε αστοχούν, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια κι ας ξέρουν πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση που βιώνουν, ακόμη κι αν αντιλαμβάνονται ότι όλα έχουν κριθεί και δεν είναι υπέρ τους. Σε άλλες από τις ιστορίες, ο ήρωας ή η ηρωίδα είναι ομοδιηγητικός και ενδοδιηγητικός αφηγητής με πρωτοπρόσωπη αφήγηση των γεγονότων και των συναισθημάτων, με αποτέλεσμα έναν προσωπικό και εξομολογητικό τόνο στο ύφος των ιστοριών αυτών. Έτσι, η συγγραφέας ίσως να ψυχαναλύει και να ψυχαναλύεται μέσα από ξένα πρόσωπα και ταυτότητες, λογοτεχνικά πρόσωπα και προσωπεία.

            Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος όλων αυτών των ιστοριών είναι να οδηγήσουν τον αναγνώστη / την αναγνώστρια μέσα από τον προβληματισμό, αλλά και τα έντονα συναισθήματα στην αυτεπίγνωση, στο σωκρατικό γνῶθι σαυτόν όσο σκληρή κι αν είναι αυτή η διαδικασία, γιατί τα οφέλη της είναι πάντοτε θετικά.

            Αν θέλετε να διαβάσετε αλήθειες, αν θέλετε να δείτε με καθαρότητα κάποια βασικά ζητήματα της εποχής μας, διαβάστε αυτό το βιβλίο. Αν όμως δεν νιώθετε αρκετά δυνατοί και δυνατές για να αντιμετωπίσετε κατάματα την αλήθεια, τότε αυτό το βιβλίο δεν είναι για εσάς…

Αθηνά Μαλαπάνη