Ζανέτα Κουτσάκη: Μια έμπειρη συγγραφέας που ξέρει να δημιουργεί... Αναμνήσεις με άρωμα espresso!

• Από ποια ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε; Ξεκίνησα να γράφω από τα χρόνια εκείνα, που ήμουν ακόμη μαθήτρια του δημοτικού σχολείου. Στιχάκια σε θρανία, λογοπαίγνια σε πρόχειρα τετράδια και αποφθέγματα σε λευκώματα ήταν οι πρώτες εκφράσεις της λογοτεχνικής ανησυχίας μου. Όταν έφτασα στην έκτη δημοτικού, απέκτησα τη πρώτη μου διάκριση, συμμετέχοντας σε πανελλήνιο διαγωνισμό και κατακτώντας το πρώτο βραβείο πεζού κειμένου. • Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη λογοτεχνία-πεζογραφία; Γιατί ήταν ο μόνος τρόπος να εκφράσω συναισθήματα, απόψεις, και εμπειρίες, συνδυάζοντας την τέχνη του πεζού λόγου με την εξωτερίκευση φανταστικών γεγονότων. • Από πού αντλείτε τα ερεθίσματά σας για να γράψετε μια ιστορία; Πρωτίστως από την καθημερινότητα. Εμπειρίες δικές μου ή ακόμη και των οικείων μου, περιγράφονται συχνά στα έργα μου, ασφαλώς παραποιημένες. Κάθε ιστορία γεννιέται μέσα από συνδυασμό ερεθισμάτων. • Πώς αποφασίσατε να δώσετε αυτούς τους τίτλους στα βιβλία σας; Τι σημαίνει για εσάς; Το "Ρόδι και μέλι" και το "Αναμνήσεις με άρωμα espresso" είναι τίτλοι καθορισμένοι ξεκάθαρα από στιγμιότυπα καθοριστικά για την πλοκή των βιβλίων. Ο τίτλος του "Θυμάμαι τα πάντα" καθώς είναι ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, οφείλεται στις αναμνήσεις του πρωταγωνιστή και στην θέλησή του να μην ξεχάσει προκειμένου να μην ξεχαστεί. Η ποιητική συλλογή "Ζωή χωρίς..." περιέχει κατά πλειοψηφία, ποιήματα τα οποία εκφράζουν κάποια απώλεια. Ο τίτλος δεν είναι ολοκληρωμένος, προκειμένου ο αναγνώστης να το ταυτοποιήσει ο ίδιος, τοποθετώντας στον τίτλο την δική του έλλειψη. Το "Δάσος που έγινε χωματερή" είναι ένα παραμύθι με οικολογικό χαρακτήρα. Ο τίτλος, είναι περιγραφικός ως προς την κατάληξη της πλοκής. • Το βιβλίο σας έχει και αυτοβιογραφικό χαρακτήρα; Δηλαδή υπάρχουν και προσωπικά στοιχεία και βιώματα; Σε κάθε ένα από τα βιβλία μου υπάρχει μια δόση αυτοβιογραφικών γεγονότων. Ποτέ όμως σε επίπεδο τόσο όσο να μπορέσουν να δώσουν χαρακτήρα στο έργο. Μιλάμε για λεπτομέρειες ή για γεγονότα που δεν θα κατάφερναν να επηρεάσουν, τόσο την ροη των γεγονότων, όσο και το αποτέλεσμα των πράξεων των ηρώων. • Μπορούν τα βιβλία σας να βοηθήσουν τον σημερινό άνθρωπο; Αν ναι, με ποιον τρόπο; Τα τρία μυθιστορήματα, είναι κοινωνικά δράματα. θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον αναγνώστη να εκτιμήσει όσα έχει και ας τα θεωρεί δεδομένα. Η ποιητική συλλογή είναι τροφή για σκέψη. Το παραμύθι περνάει στους μικρούς μας φίλους οικολογικά μηνύματα. • Πόσο σημαντική είναι για εσάς η εικονογράφηση στα βιβλία σας ή ένα καλό αισθητικά εξώφυλλο; Για εμένα προσωπικά το εξώφυλλο θα έπρεπε να είναι καθαρά αντιπροσωπευτικό. Δυστυχώς αρκετές φορές οι αναγνώστες έχουν ως μοναδικό κριτήριο την εμφάνιση του εξωφύλλου. Όσο για την εικονογράφηση, επειδή συνήθως απευθύνεται σε μικρότερες ηλικίες, εκεί ναι... Η ομορφιά, τα έντονα χρώματα και η ευχάριστη οπτική εικόνα, θεωρώ πως είναι αρκετά σημαντικά χαρακτηριστικά. • Συνδυάζετε τη λογοτεχνία με άλλες τέχνες ή εμπνέεστε από αυτές; Μπορείτε να μας αναφέρετε ένα ή περισσότερα παραδείγματα; Η στιχουργία είναι η τέχνη την οποία συνδυάζω τον τελευταίο καιρό με την λογοτεχνία. Παράδειγμα είναι η ποιητική συλλογή "Ζωή χωρίς..." η οποία περιλαμβάνει cd με μελοποιημένη ποίηση και τραγούδια ντυμένα στιχουργικά από εμένα και μουσικά από τον συνθέτη Μιχάλη Σούμα. • Πιστεύετε ότι οι σημερινοί Έλληνες διαβάζουν βιβλία; Επειδή είμαι αισιόδοξος και καλοπροαίρετος άνθρωπος, θα σας έλεγα ναι. Τυχαίνει να απαντώ σε τούτη την συνέντευξη όμως, βρισκόμενη σε πλοίο και ταξιδεύοντας από Νάξο για Πειραιά. Με μια γρήγορη ματιά γύρω μου, συνειδητοποιώ πως κανείς από τα διακόσια περίπου άτομα που υπάρχουν στο οπτικό μου πεδίο, δεν κρατά βιβλίο, ούτε έχει μπροστά του κάποιο, έστω και κλειστό. Αλλιώς θυμάμαι τα πράγματα παλαιότερα. Απογοητευτικό! • Ποιες δράσεις πρέπει να γίνουν από διάφορους φορείς (π.χ. οικογένεια, σχολείο- εκπαίδευση) για να αυξηθεί το ενδιαφέρον των ανθρώπων για το διάβασμα λογοτεχνικών βιβλίων; Δηλαδή, πώς μπορούμε να αναπτύξουμε τη φιλαναγνωσία; Η οικογένεια θα έπρεπε να οριοθετήσει την χρήση ή μάλλον την κατάχρηση της τηλεόρασης, του κινητού τηλεφώνου, του τάμπλετ και ούτω καθεξής. Το σχολείο και γενικά το σύστημα εκπαίδευσης, θα έπρεπε να επιβραβεύει την φιλαναγνωσία με διάφορους τρόπους. Το βιβλίο πρέπει να πάψει να είναι στολίδι σε βιβλιοθήκες. Στολίδι ας γίνει αφού πρώτα διαβαστεί. Και κάντε δώρα! Πολλοί είναι οι άνθρωποι που αγαπούν το διάβασμα, όμως έχουν τοποθετήσει την αγορά βιβλίου προς ανάγνωση από τους ίδιους και την οικογένειά τους, στην λίστα με τα είδη πολυτελείας. • Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια ως προς τη συγγραφή; Τι μπορείτε να μας αποκαλύψετε; Το επόμενο έργο μου, τιτλοφορείται «Αιώνια δέσμιοι» και έχει ξεκινήσει ήδη το ταξίδι του προς τους εκδοτικούς. Πρόκειται για το τέταρτο κατά σειρά μυθιστόρημά μου. Στα «προσεχώς» βρίσκονται επίσης και κάποιες αξιόλογες συνεργασίες, με ομότεχνους συγγραφείς, αλλά και με διακεκριμένους μουσικοσυνθέτες. • Σας ευχαριστώ πολύ για την εξαιρετική συνέντευξη και θα ήθελα να ολοκληρώσετε με ένα μότο σας, μια ευχή σας! Ποια είναι; Εγώ σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας μαζί μου και το βήμα που μου δόθηκε. Δεν θα μπορούσα να ευχηθώ κάτι παραπάνω από υγεία και τύχη. Μην σπαταλάτε τον χρόνο σας σε ανούσια πράγματα, μην γεμίζετε την σκέψη σας με αρνητισμό και μην αφήνετε τις φουρτούνες της ζωής να σας τρομάζουν, γιατί όπως έχω πει και στο παρελθόν «αν της ψυχής σου τις φουρτούνες δεν παλέψεις, της ζωής σου δεν λογιέσαι καπετάνιος».